زانو درد, مقالات

آنتی بیوتیک برای عفونت مفصل زانو

تصویر مفصل عفونی و آنتی بیوتیک برای عفونت مفصل | شفاکاران

آنتی بیوتیک برای عفونت مفصل زانو را باید با احتیاط و تحت نظر پزشک مصرف کرد. آرتریت سپتیک یا آرتریت عفونی، زمانی رخ می‌دهد که عفونت در یک قسمت از بدن به مفاصل سرایت کند و باعث التهاب، درد و سایر علائم شود. این عارضه معمولاً به طور ناگهانی ایجاد و در برخی موارد ممکن است باعث آسیب دائمی به مفصل آسیب دیده شود. آنتی بیوتیک ها نقش مهمی در درمان آرتریت سپتیک دارند؛ زیرا بیشتر موارد به دلیل عفونت باکتریایی رخ می‌دهد. آنتی بیوتیکی که پزشک توصیه می‌کند ممکن است بر اساس نوع باکتری و تحمل فرد نسبت به دارو متفاوت باشد. در این مقاله از بخش بلاگ فروشگاه شفاکاران آنتی‌بیوتیک‌های رایجی که ممکن است پزشک برای آرتریت سپتیک تجویز کند، سایر گزینه‌های درمانی و زمان مراجعه به پزشک بررسی خواهد شد.

مراحل ایجاد عفونت و انتی بیوتیک برای عفونت مفصل

باکتری ها معمولا از جریان خون وارد مفصل می‌شوند. به ندرت، عفونت به دنبال تزریق مفصل یا بافت نرم رخ می‌دهد.  علائم آرتریت غیرگنوکوکی معمولاً شامل درد و تورم ناگهانی در یک یا چند مفصل است. زانو در ۵۰ درصد موارد درگیر است و  مفصلی در بدن ممکن است عفونی شود. تب نیز یکی دیگر از علائم عفونی شدن مفاصل است.  برای تشخیص آرتریت باکتریایی پزشک ممکن است از یک سوزن و سرنگ برای خارج کردن مایع از مفصل استفاده کند. این مایع در آزمایشگاه از نظر باکتری ها و گلبول های سفید خون مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. در برخی موارد این روش در اتاق عمل انجام خواهد شد.

تصویر نمونه گیری برای تشخیص عفونت

دریافت مشاوره رایگان

اگر در ناحیه کمر یا زانو درد ناشناخته‌ای احساس می‌کنید، این فرم را پرکنید تا مشاوران متخصص ما شما را راهنمایی کنند.

مشخصات فردی(Required)
تعیین محل درد

آنتی بیوتیک ها چه هستند و چگونه عمل می کنند؟

آنتی بیوتیک ها داروهای قدرتمندی هستند که عفونت های خاصی را درمان می کنند و در صورت استفاده صحیح می توانند جان انسان ها را نجات دهند. آنها یا از تولید مثل باکتری ها جلوگیری می کنند یا آنها را از بین می برند. قبل از اینکه باکتری ها تکثیر شوند و علائم ایجاد کنند، سیستم ایمنی به طور معمول می تواند آنها را از بین ببرد. گلبول‌های سفید خون (WBCs) به باکتری‌های مضر حمله می‌کنند – حتی در صورت بروز علائم، سیستم ایمنی معمولاً می‌تواند با عفونت مقابله کرده و از آن جلوگیری کند.

  با این حال، گاهی اوقات تعداد باکتری های مضر بیش از حد است و سیستم ایمنی نمی تواند همه آنها را پاک کند. آنتی بیوتیک ها در این سناریو مفید هستند. اولین آنتی بیوتیک پنی سیلین بود. آنتی بیوتیک های مبتنی بر پنی سیلین مانند آمپی سیلین، آموکسی سیلین و پنی سیلین G هنوز برای درمان انواع عفونت ها در دسترس هستند و سال هاست که مورد استفاده قرار می گیرند. چندین نوع آنتی بیوتیک مدرن برای عفونت مفصل زانو در دسترس هستند و معمولاً فقط با نسخه در ایالات متحده در دسترس هستند. آنتی بیوتیک های موضعی در کرم ها و پمادهای بدون نسخه (OTC) در دسترس هستند.

آنتی بیوتیک ها چگونه کار می کنند؟

انواع مختلفی از آنتی بیوتیک ها وجود دارد که به روش منحصر به فرد خود عمل می کنند. با این حال، دو مورد اصلی که آنها کار می کنند عبارتند از:

  • آنتی بیوتیک ضد باکتری، مانند پنی سیلین، باکتری ها را از بین می برد. این داروها معمولاً یا با تشکیل دیواره سلولی باکتری یا محتویات سلولی آن تداخل دارند.
  • باکتریواستاتیک از تکثیر باکتری ها جلوگیری می کند.

ممکن است چند ساعت یا چند روز پس از مصرف اولین دوز طول بکشد تا افراد احساس بهتری داشته باشند یا علائم آنها بهبود یابد.

آنتی بیوتیک برای عفونت مفصل زانو ی ورم کرده | شفاکاران

عفونت مفصلی خطرناک

خطرناک ترین نوع عفونت مفصلی را آرتریت سپتیک ( Septic arthritis) می دانند. آرتریت سپتیک یک عفونت در مایع مفصلی (سینوویال) و بافت های مفصلی است و در کودکان بیشتر از بزرگسالان رخ می دهد. عفونت معمولاً از طریق جریان خون به مفاصل می رسد. در برخی موارد، مفاصل ممکن است به دلیل تزریق، جراحی یا آسیب عفونی شوند. گاهی نیز با عفونت پروتز زانو روبه روییم. اگر پزشکان فکر می کنند علائم آرتریت سپتیک را دارید:

  • معمولاً در بیمارستان با آنتی بیوتیک هایی که مستقیماً داخل رگ داده می شوند، درمان می شوید
  • ممکن است مایع از مفصل آسیب دیده تخلیه شود
  • احتمالاً باید چند هفته پس از خروج از بیمارستان، قرص های آنتی بیوتیک مصرف کنید

میانگین اقامت در بیمارستان در صورت ابتلا به آرتریت سپتیک حدود ۲ هفته است. بیشتر افراد پس از دریافت آنتی بیوتیک به سرعت احساس بهتری پیدا می کنند.

بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت استخوان

آنتی بیوتیک های دقیقی که پزشک برای درمان آرتریت سپتیک توصیه می کند، عمدتاً بر اساس عفونت زمینه ای متفاوت است. علل ویروسی و قارچی نیازی به درمان آنتی بیوتیکی ندارند. در بیشتر موارد، فرد حدود ۲ هفته آنتی بیوتیک منبع مطمئن IV دریافت می کند. پس از آن، بسته به دستور پزشک، به مدت ۱ تا ۲ هفته به مصرف آنتی بیوتیک های خوراکی ادامه می دهند. برخی از عفونت ها ممکن است به ۴ تا ۶ هفته آنتی بیوتیک خوراکی اضافی نیاز داشته باشند. این مورد در مورد سودوموناس آئروژینوزا است. نوعی آرتریت سپتیک به نام آرتریت گونوکوکی اغلب به خوبی به سفتریاکسون پاسخ می دهد. پزشکان معمولاً پس از بهبود علائم، زایمان وریدی را برای ۲۴ تا ۴۸ ساعت ادامه می‌دهند. در آن مرحله، آنها معمولا درمان را با آنتی بیوتیک های خوراکی ادامه می دهند. برخی از بهترین انتی بیوتیک ها را در این بخش آورده ایم:

  • سیپروفلوکساسین (سیپرو): سیپروفلوکساسین یک آنتی بیوتیک جایگزین سفتریاکسون برای درمان گنوره و میله های روده گرم منفی است.
  • لینزولید (Zyvox): لینزولید یک آنتی بیوتیک جایگزین است که در بیمارانی که به وانکومایسین حساسیت دارند و برای درمان انتروکوک های مقاوم به وانکومایسین استفاده می شود.
  • اگزاسیلین: اگزاسیلین و نافسیلین پنی سیلین‌های نیمه سنتزی باکتریایی هستند که سنتز دیواره سلولی را مهار می کنند. در برابر استافیلوکوکوس اورئوس حساس به متی سیلین (MSSA) مفید است. Nafcillin این مزیت را دارد که در نارسایی کلیه نیازی به تنظیم ندارد و با استفاده طولانی مدت منجر به لکوپنی و ترومبوسیتوپنی نمی شود.

آیا عفونت‌های زانو با آنتی بیوتیک از بین می‌رود؟

پزشک معمولاً پیشرفت درمان با آنتی بیوتیک ها را از نزدیک زیر نظر دارد. اگر مفصل بعد از حدود ۵ تا ۶ روز هیچ نشانه ای از بهبود نشان نداد، ممکن است نیاز به ارزیابی مجدد علت زمینه ای داشته باشند. آنها احتمالاً وجود بیماری لایم را بررسی خواهند کرد.

معمولاً پزشک یک درمان آنتی بیوتیکی وسیع الطیف را برای مدیریت عفونت شروع می کند. پس از بازگشت کشت ها از آزمایشگاه، پزشک احتمالاً درمان را برای هدف قرار دادن باکتری های خاص تغییر می دهد. آنتی بیوتیک های رایجی که یک متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است در این مرحله توصیه کند عبارتند از:

تصویر آنتی بیوتیک برای عفونت مفصل زانو | شفاکاران

  • نافسیلین
  • اگزاسیلین
  • وانکومایسین

پزشک ممکن است وانکومایسین را برای باکتری های گرم مثبت توصیه کند، که شامل هر گونه باکتری است که در آزمایش رنگ آمیزی گرم ظاهر می شود.

برای باکتری های گرم منفی، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک های سفالوسپورین را توصیه کند. آنها همچنین ممکن است این نوع آنتی بیوتیک را برای افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند یا به طور منظم به خود سوزن تزریق می کنند توصیه کنند.

نمونه هایی از سفالوسپورین ها عبارتند از:

  • سفتریاکسون
  • سفتازیدیم
  • سفوتاکسیم

بهترین انتی بیوتیک برای عفونت مفصل

آرتریت سپتیک اغلب نتیجه یک عفونت باکتریایی است، به این معنی که اکثر موارد به خوبی به آنتی بیوتیک ها پاسخ می دهند.  بهترین انتی بیوتیک برای عفونت مفصل  می تواند شامل ترکیبی از درمان های IV و خوراکی باشد که می تواند ۲ تا ۸ هفته طول بکشد. آنتی بیوتیک های مختلف انواع مختلفی از باکتری ها را هدف قرار می دهند. پزشک بهترین آنتی بیوتیک را با توجه به نوع عفونتی که فرد دارد و بر اساس میزان پاسخگویی علائم به درمان انتخاب می کند. اگر عفونت ناشی از ویروس یا قارچ باشد، آنتی بیوتیک ها کارساز نیستند.

تمام موارد آرتریت سپتیک ممکن است به پزشک یا جراح نیاز داشته باشد تا مفصل را تخلیه کند. همچنین فرد احتمالاً برای بازگرداندن عملکرد مفصل به فیزیوتراپی نیاز خواهد داشت. افراد در صورت مشاهده علائم آرتریت سپتیک یا عوارض جانبی در حین مصرف آنتی بیوتیک، باید با یک متخصص صحبت کنند. همچنین گاهی افراد با مشکل مصرف آنتی بیوتیک روبه رو هستند و ناچارند میزام دوز کمتری از این دارو را مصرف کنند. برای اثر بخشی بیشتر دارو و انتقال موثر به مفصل می توانید از زاپیامکس تراپی بهره ببرید.

پرسش‌های پرتکرار در زمینه آنتی بیوتیک برای عفونت مفصل زانو

کدام آنتی بیوتیک برای عفونت استخوان بهتر است؟

آنتی بیوتیک های خوراکی که اثربخشی آنها ثابت شده است عبارتند از: کلیندامایسین، ریفامپین، تری متوپریم-سولفامتوکسازول و فلوروکینولون ها.

ایمن ترین دارو برای درد مفاصل چیست؟

متوترکسات به طور گسترده به عنوان یکی از بی‌خطرترین داروهای آرتریت در نظر گرفته می‌شود، اگرچه عوارض بالقوه‌ای دارد. علائم گوارشی مانند تهوع و استفراغ شایع ترین عوارض جانبی آن است.

چگونه عفونت مفاصل را درمان می کنید؟

در بیشتر موارد، آنتی بیوتیک ها ابتدا به داخل سیاهرگ و سپس از طریق دهان تزریق می شوند. درمان داخل وریدی (IV) معمولاً در مطب یا بیمارستان ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی آغاز می‌شود. درمان را می توان در خانه ادامه داد و توسط یک پرستار ویزیت کننده یا پرستار بهداشتی در منزل تحت نظر بود

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *